Tien weken te vroeg geboren op de Dominicaanse Republiek

Jayden werd geboren op de Dominicaanse Republiek. Op 7 juli 2012 kwam hij daar in het ziekenhuis ter wereld. Jayden werd tien weken te vroeg geboren. Hieronder vertelt Samantha over de geboorte van haar zoon.

Voor mij is het de mooiste dag van mijn leven maar als ik er op terugkijk kijk, krijg ik nog kippenvel.

Ik woonde destijds met mijn inmiddels ex-partner op de Dominicaanse Republiek. Een heel avontuur, zeker als je zwanger bent. Alles is anders, de taal en het eten maar ook zwanger zijn. Zo kennen ze geen verloskundige praktijk zoals bij ons in Nederland. Je kunt ook niet bevallen zonder gynaecoloog. Ik ben de eerste maanden van mijn zwangerschap onder controle geweest bij een verloskundige in Nederland. Daarna hebben we contact gehouden. Zo had ik toch een beetje steun zoals we dat in Nederland gewend zijn.

Babyspullen inslaan bij de Ikea

Wat ook anders is, is het aantal winkels met babyspullen. Toen we de babykamer wilden gaan inrichten, waren we aangewezen op de Ikea. We konden de door ons uitgezochte spullen daar ophalen. Op dat moment had ik al een dag of twee last van mijn onderrug, maar ik had niet het gevoel dat ik daar iets mee moest.

Het plan was om een avondje te ontspannen in een hotel in de buurt van de Ikea. We zouden na de Ikea naar een voorstelling gaan en daarna zouden we dineren. Voor we onze hotelkamer uitstapten, dacht ik nog even naar het toilet te gaan. En daar begon het; ik verloor kleine druppels donkerbruin bloed. Ik belde direct mijn verloskundige in Nederland. Ze vertelde dat ik het even moest aankijken. Het kon ook oud bloed zijn.

Toen was er paniek

Rond 23:00 uur kreeg ik in het hotel hevige buikpijn. Ik weet nog dat ik voor de grap riep: “volgens mij zijn mijn weeën begonnen”. Het bleek alleen geen grapje. Later op het toilet waren de druppels veranderd in helder rood bloed.

Tien weken te vroeg geboren

Nog geen half uur later waren we in het ziekenhuis. Het ging allemaal zo snel. De pijn nam toe en het bloeden werd heviger. Er werd een echo gemaakt. Daarop was te zien dat de baby al was ingedaald. Mijn paniek werd alleen maar groter. Dit was te vroeg. Veel te vroeg.

Na de echo ging ik even naar het toilet. Daar verloor ik zoveel bloed dat ik het bewustzijn bijna verloor. Ik kan me nog vaag herinneren dat ik op een brancard werd getild en aan allerlei slangen werd gekoppeld. Ik kreeg een infuus maar veel begreep ik er niet van wegens de taalbarrière.

Op naar de OK

Toen ik rond 01:00 uur opstond om naar het toilet te gaan braken mijn vliezen, ik ben met mijn handen tussen mijn benen teruggelopen naar mijn kamer. Ik voelde dat zijn hoofdje er al aan kwam. Ik werd met spoed naar de operatiekamer gereden.

Ik weet nog dat ik in een lift stond en dacht als ik hier maar samen met mijn zoontje levend uit kom. Ik verstond niets van wat de verpleging onderling besprak. Zij spraken geen Engels en mijn Spaans was ook niet om over naar huis te schrijven. Bovendien was ik bang.

Op de operatiekamer ging het super snel. Ik wisselde van bed en toen kwam de eerste perswee. Op het nieuwe bed volgde direct de volgende. Voor ik het wist was Jayden geboren. Mijn zoontje was 40cm groot en woog 1100 gram. Vanaf dat moment kan ik mij weinig meer herinneren. Een verpleegkundige nam hem mee en ik werd onder narcose gebracht om gehecht te worden.

Jayden moest naar een ander ziekenhuis

Ze zeggen dat ik, toen ik bijkwam uit de narcose, Jayden nog even heb gezien maar zelf weet ik dat niet meer. Daarna is hij per ambulance naar Hospital Infantil Dr.Robert Reid Cabral gebracht in Santo Domingo. Zij zijn gespecialiseerd in kinderen en hebben een neonatologie afdeling.

Een paar uur later mocht ik naar huis. We zijn direct naar Santo Domingo gereden. Dat was geen pretje met hechtingen down-under. Vier uur heen en vier uur terug in de auto. Ik wist niet hoe ik moest liggen, hangen of zitten. Maar je doet natuurlijk alles om je kindje te zien.

Mijn kleine ‘Rey de Leon’

Jayden bleek een kleine vechter. Op de afdeling neonatologie noemden ze hem ‘Rey de Leon’, oftewel Lion King. Hij was niet alleen sterk, hij was ook eigenwijs. Hij trok al zijn slangetjes – waaronder een sonde en zuurstofslangen – steeds uit zijn lichaampje.

Na een paar dagen ging hij ineens hard achteruit. Hij bleek een luchtweginfectie en een bacterie in zijn bloed te hebben opgelopen en had dringend een bloedtransfusie en antibiotica nodig. Ik dacht echt: ik ga hem verliezen. Gelukkig liep dit goed af. Maar wat een spanning.

Anders dan in Nederland

Jayden is 10 weken te vroeg geboren en toch heeft hij maar elf dagen in het ziekenhuis gelegen. Op de Dominicaanse Republiek ging het zo: kan een baby zelfstandig ademen? Dan gaat hij van de beademing of het zuurstof af. Kan een baby drinken? Dan wordt (ook) de sondevoeding losgekoppeld. In ons geval kreeg Jayden al heel snel een combinatie van mijn moedermelk en flesvoeding. Er werd niet gekeken naar zijn gewicht. Later begreep ik van andere prematuur ouders in Nederland, dat gewicht een belangrijke factor is, bijvoorbeeld in de keuze of een kind van de sondevoeding af mag. Zo niet bij Jayden.

Welkom thuis maar veel te vroeg

Na elf dagen mochten we naar huis. De luchtweginfectie was immers weg en de bacterie was niet meer terug te vinden in zijn bloed. Bovendien zijn de bedden schaars op de Dominicaanse Republiek en Jayden was nu eenmaal stabiel. Hij woog nog geen twee kilo.

Ik had er een dubbel gevoel over. Natuurlijk was ik blij dat onze man het goed genoeg deed om naar huis te kunnen. Bovendien vond ik het bezoekuur van een uur per dag veel te weinig. Maar oh wat vond ik het eng.

Jayden was een vrolijke en tevreden baby, hij huilde alleen als hij een vieze luier of honger had. Ik heb de eerste nachten met hem op mijn borst geslapen. Of eigenlijk, hij sliep en ik waakte. Ik was te bang om hem weg te leggen. Hij groeide goed. Na een maand thuis was hij 45cm en woog hij iets meer dan twee kilo.

Terug naar het ziekenhuis

Jayden is wel een zorgenbaby geweest. In het eerste jaar heeft hij vaak in het ziekenhuis gelegen met luchtweginfecties. In het ziekenhuis zeiden ze er weinig over: hij is een vechter, een echte Rey de Leon!

Inmiddels woon ik alweer bijna zes jaar in Nederland. Samen met Jayden. Toen onze zoon acht weken oud was bleek mijn ex er nog een tweede leven naast te hebben. Het heeft even geduurd voor ik samen met Jayden naar Nederland kon komen. Ik ben blij dat we hier zijn. Jayden is niet alleen tien weken te vroeg geboren, hij heeft tijdens of vlak na de geboorte ook last gehad van zuurstoftekort in zijn hersenen. Zijn hersenen zijn daardoor beschadigd. Jayden heeft met een duur woord Cerebrale Parese.

Ben je benieuwd hoe het nu gaat met Jayden en zijn moeder? Lees dan ook: Een kind met Cerebrale Parese: een andere blik op het leven.

—

Dit artikel werd geschreven door: Samantha, 31 jaar en moeder van Jayden. Jayden werd 10 weken te vroeg geboren op de Dominicaanse Republiek. Door zuurstof tekort in zijn hersenen, is er een hersenbeschadiging ontstaan. Samantha blogt over haar leven.

Foto: Samantha

Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram en ontmoet in de comments andere vrouwen. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?