Op zoek naar mijn diepste angst met hypnotherapie

Ik ben open en enorm nieuwsgierig. Al jaren worstel ik met mijn kinderwens. Met momenten is die wens allesoverheersend. Inmiddels ben ik een bekende in het ziekenhuis en weet ik maar al te goed wat vruchtbaarheidsbehandelingen inhouden. Ik verwacht geen wonderen. Want ik ken de reden waarom er nog geen kindje is. En die is medisch. Wel ben ik benieuwd of mijn mindset kan veranderen. In een sessie combineer ik mijn diepste angst en hypnotherapie.

Hypnotherapie, gericht op fertiliteit, Lilian van Beemom noemt het Hypnofertility. Ik heb er nog nooit van gehoord, en ik ga het doen.
Lilian legt uit: “Door middel van hypnose of hypnotherapie, focussen we op het doorbreken van onbewuste blokkades en het versterken we onbewuste positieve elementen die je misschien al wel in je hebt. Dit kun je als therapievorm toepassen op allerlei onderwerpen in je leven. Ik zoom met mijn cliënten in op de nog onvervulde kinderwens.” Met die uitleg stap ik op zomaar een vrijdag in de auto voor mijn eerste hypnotherapie sessie.

Praktijk in Oostzaan

We starten de sessie met een kop thee en praten over mijn wens. Waarom lukt het maar niet, dat zwanger worden. Wat doet het met me? En is er iets wat me dwarszit? Ja, zeg ik. Ik ben bang dat ik geen moeder mag worden.
Dat is een mooie start besluiten we. We beginnen de sessie met een symbolenreis. Ik mag lekker gaan zitten, voeten op de grond en rustig in- en uitademen. Even een reset. Het wordt rustig ik de praktijk, en het wordt direct rustig in mijn hoofd.

Middenin het bos

Ik mag haar hand met mijn ogen volgen. Links rechts, links rechts. Na een poosje mag ik mijn ogen sluiten. Ze knipt met haar vingers, telt een aantal keer hardop terug en ineens sta ik middenin het bos. Het is voor mijn gevoel vroeg in de lente. Een graad of negentien, de zon schijnt door het bladerdek en maakt van die mooie strepen waarin stofdeeltjes dwarrelen. Er fluit een vogel. Ik gok op een merel, juist omdat hij zo mooi zingt. In plaats van een hele kakofonie aan vogelgeluiden en geritsel, hoor ik alleen die ene vogel. Het is rustig.

Wat zie ik, valt er iets op? Vraagt Lilian. Ik kan gewoon praten en vertel wat ik zie en hoor. Dan vraagt ze me in die zonnestralen te gaan staan. Ze telt opnieuw terug.

Een donkere doos

Bij een vingerknip is het lentezonnetje verdwenen en sta ik middenin een donkere ruimte. Ik mag omschrijven waar ik ben. Een donkere doos zeg ik. Het is hoog boven me, maar verder is er niets. Alleen maar zwart.
Het duurt even maar dan valt mij een wit vlak op. Alsof het zonlicht door een dakraam de vloer verlicht. Ik loop er naartoe en ga middenin het vlak staan. Hier is het lichter, warmer. Ik hoor mezelf zeggen: “hier besta ik, ik word gezien.” En terwijl ik dat zeg rollen er tranen over mijn wangen.

Huilen met je ogen dicht

Ik weet nog dat het mij op dat moment opvalt dat je blijkbaar kunt huilen met je ogen dicht. Nooit geweten.

Ik kijk rond in deze ruimte. We praten, Lilian en ik. En dan mag ik weer terug naar het bos. Dit keer staat er op diezelfde open plek een spiegel. Ik moet mezelf goed bekijken zegt Lilian. En terwijl ik dat in gedachten doe, praat ze zachtjes tegen me.

Ze vertelt mij dat ik waardevol ben. Iets wat ik nooit echt van iemand heb willen aannemen. Natuurlijk zijn er mensen om mij heen die mij liefhebben en waarderen. Maar ik luister altijd maar half naar hun complimenten of liefdesuitingen. Ik denk altijd jaja zo bijzonder ben ik niet. Dit keer luister ik wel. En dat komt binnen.

Ik mag moeder worden

Na de sessie vraagt Lilian mij nogmaals naar dat gevoel waarmee ik binnenkwam. Het gevoel dat ik geen moeder mag worden. Dat iets of iemand dat verbiedt. Het is weg zeg ik. Sterker nog, ik gun mezelf een kind. En ik gun een kind mij. Want ik heb veel liefde te geven, ik heb zoveel te bieden en kan een ander meer dan genoeg leren.

Ik verbaas me over deze uitspraken. Dit heb ik werkelijk waar nog nooit gedacht. Het zegt niets over of ik ooit moeder zal worden. Het geeft geen garantie voor de toekomst en het verandert mijn medische situatie niet. Maar het heeft wel mijn mindset positiever gestemd. En daar ben ik heel blij mee.


Aan dit artikel werkte mee: Lilian Kruse, Hypnofertility specialiste, onderneemster en moeder. Lilian is eigenaar van Praktijk Beemom.

Foto: Lilian Kruse


Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?

Misschien vind je dit ook interessant

Deze website maakt gebruik van cookies - Met deze cookies proberen wij jouw online ervaring te verbeteren.We gaan ervan uit dat je dit goed vindt, maar je bent uiteraard niets verplicht. Deze methode komt overeen met de wetgeving AVG (ingangsdatum 25 mei 2018). De cookies van Google Analytics hebben wij volledig geanonimiseerd en daarom kunnen wij die plaatsen zonder toestemming. Je zult daar dus nooit enige hinder van ondervinden. Accepteren Details tonen

Privacy & Cookies Beleid