Mijn wereld stond even stil

Drie maanden lang was het stil op deze site. Veel te stil. Vandaag wil ik jullie vertellen waarom. In januari van dit jaar hield ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Ik was zwanger en dat voelde heel onwerkelijk. Want in alle eerlijkheid, de hoop op een kindje van onszelf was al vervlogen.

We hadden al een prachtig kindje met onze genen. Een zoon. Hij heeft het echter niet gered en overleed zes dagen na zijn geboorte. Artsen zagen een nieuwe zwangerschap somber in en dus waren we ons aan het oriënteren op andere manieren om een gezin samen te stellen. En dan toch, pats-boem zwanger.

Ongeloof en bijgeloof

Die eerste weken vertelden we het aan niemand. Ook niet na de eerste twee goede echo’s. Als we de woorden hardop zouden uitspreken, dan zou het daarna vast en zeker misgaan.

Ik deed niets wat deze zwangerschap zou kunnen laten mislukken. Ik dronk geen koffie en geen zwarte thee. Ik at geen koriander, geen kaneel, geen biefstuk, geen tonijn, geen gerookte zalm, geen salami, geen pathe, geen suikers (zwangerschapsdiabetes) en slikte de juiste supplementen. Iedere avond zette ik de (pijnlijke) injectie die het ziekenhuis had voorgeschreven en ik hield mij rustiger dan nodig.

Het spreekwoord “de kat op het spek binden” werd mij mantra. We kochten daarom geen babykleertjes, geen Oei, ik groei en we zijn ook niet bezig geweest met de babykamer. Cadeautjes van vrienden en familie wilden we niet. Er werd zelfs niet gedagdroomd over de toekomst voor het geval dat.

Negeren of obsessie?

Zwanger na verlies was voor mij geen pretje. Ik ben heel bang geweest. Aan de ene kant negeerde ik de zwangerschap zo veel mogelijk. Dan zou de klap minder groot zijn als het weer mis zou gaan. Aan de andere kant was ik er bijna obsessief mee bezig. Zeker toen ik leven begon te voelen. En juist die laatste insteek heeft zijn vruchten afgeworpen.

Onze zoon kwam 9 weken te vroeg

Op 21 juli voelde ik minder beweging in mijn buik. Het was anders dan anders. Verklaren kan ik het niet, maar ik wist: ik moet naar het ziekenhuis. Ik ging alleen, mijn man had nog iets te doen in huis. Dat was prima. Ik zou die avond gewoon weer thuis eten, toch?

Ik was om 16:00 uur in het ziekenhuis waar ik aan het CTG werd gelegd. Om 19:00 uur stapte mijn man binnen. En om 20:00 uur zei de gynaecoloog: “we gaan hem nu halen. Het team maakt zich gereed in de OK voor de keizersnede”. In allerijl kreeg mijn man een boterham terwijl ze hem instructies gaven. Die instructies waren echter overbodig, de vorige keer ging het precies hetzelfde. Ineens was daar een keizersnede en zouden we plotsklaps ouders zijn. Deze 21 juli was één groot dejavu.

Gezond en wel thuis

Voor nu kan ik jullie verklappen dat het goed kwam. Na een lange periode in het ziekenhuis is onze zoon gezond en wel thuis. We wennen aan elkaar en genieten van alles wat hij leert. Voor mij is hij het levende bewijs dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn.

Ik zal mijn ervaringen en emoties zeker nog met jullie delen: van keizersnede tot NICU, van overplaatsingen en ambulanceritten tot infecties en van thuiskomst tot EMDR.

De afgelopen drie maanden waren een rollercoaster. Het was hard werken, vermoeiend, soms eenzaam en bovenal gewoon veel te veel. Temeer besefte ik mij dat Anders dan verwacht belangrijk is. Voor mij maar ook voor alle vrouwen die nu of na mij in dezelfde situatie belanden. Er liggen veel meer verhalen dan alleen die van mij op de plank en daarnaast werk ik alweer aan grootse plannen. En dus komt er vanaf nu ook weer meer online.

—

Foto: Anders dan verwacht

Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram en ontmoet in de comments andere vrouwen. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?