Mijn baby is er niet meer, maar ook ik ben moeder. Net als jij

Ik zit op rand van mijn bed. Ik ben net wakker en bedenk mij wat ik vandaag moet doen. Ik ga zo naar kantoor en vanavond staat er een etentje met vrienden gepland. Maar vlak voor ik naar de badkamer loop betrap ik mij op de volgende gedachten: hoe kan het dat ik opsta? Hoe kan het dat ik doorga, week in week uit, en dat al zes maanden lang?

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan ons kind denk. Ons kind dat er nu gewoon had moeten zijn. Ik had haast moeten maken met het ontbijt en daarna naar het kinderdagverblijf moeten racen. Maar het is een ochtend als altijd. Ik hoef alleen om mijzelf te denken want mijn kind is na de bevalling nooit thuisgekomen.

Herinneringen om te koesteren

Toch is hij overal. Ik zie hem als ik thuis tv kijk, als ik op de fiets stap, als ik sta te koken, terwijl ik aan het werk ben of wanneer ik koffie drink met een vriendin. Het is alsof ik de wereld door een filter bekijk. Zijn gezicht zit voor goed gevangen in mijn blikveld. Ik kan hem ruiken, ik herinner me hoe zijn hoofdje in mijn handpalm paste en ik weet hoe hij voelde.

Zo komt en gaat iedere nieuwe dag. Een dag die tegelijkertijd met en zonder hem wordt beleefd.

Vriendinnen vinden het knap en sterk dat ik doorzet. Dat ik doelen stel en werk. Dat ik een vakantie boek of op een feestje verschijn. Maar knap en sterk? Zij doen het toch ook? Zij werken, doen boodschappen, verschijnen op feestjes en doen er net als ik alles aan om hun lijf na de bevalling weer in shape te krijgen. Ook zij hebben dierbare herinneringen en dromen. Zo veel verschillen we niet, zij en ik.

Moederinstinct weerhoudt je van opgeven

De tegenpool van doorzetten is opgeven. Die optie is angstaanjagend en ken ik maar al te goed. Ik denk dat iedere moeder zonder kind in haar armen die optie kent. Stoppen, opgeven en voor wie dat kan geloven: naar je kind toe. Hem of haar vasthouden en deze keer nooit meer loslaten.

Toch zit ik vandaag op de rand van mijn bed. Ik ben er nog, ik gaf weer niet op en ik ben klaar om de dag te beginnen. Vandaag ga ik met opgeheven hoofd de file tegemoet en verschijn ik op tijd op mijn werk. Mijn kind reist in gedachten mee. Zoals altijd.

Moeders zijn krachtige wezens. Ze zetten door, dat zit in ze. Moeders zijn er altijd voor hun kind, zolang het kan ga je voor ze door het vuur. Ik dus ook. Ook al is mijn kind niet fysiek hier, ik werd wel moeder. Met alle kernmerken die daarbij horen.

Het ondenkbare is waar. Dat moederinstinct om door te zetten is groot. Groter dan het gemis. Mijn tranen maken mij krachtiger dan ik had gedacht. Mijn angsten openen ook deuren. Met het loslaten worden nieuwe wegen zichtbaar die ik bewandelen moet. Mijn verlangen naar een gezin is allesomvattend. Een kind verandert je wereld. Ook die van mij.

Ook dit is moederschap

Moederschap komt in veel verschillende vormen. Daar ben ik nu wel achter. Het wordt tijd dat de wereld al die moeders erkent. De (te) jonge moeder, de moeder met een definitief onvervulde kinderwens, de moeder die pas rond haar veertigste wist dat ze moeder wilde worden, de alleenstaande moeder, de moeder die adopteerde, de moeder van ingevroren embryo’s, de stiefmoeder, de moeder van twee kinderen die (net) op tijd haar kinderen op school aflevert, de moeder op afstand, de moeder van een kind met een handicap en de pleegmoeder. Ook ik ben moeder. Onzichtbaar voor de buitenwereld maar voelbaar in iedere vezel van mijn lichaam.

–

Foto: Priscilla du Preez via Unsplash

Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?