Laten we samen oud en nieuw verweven

Vandaag is het een jaar geleden dat we onze geloften uitspraken. Al zeven jaar zijn we samen. Al die jaren met een kinderwens. Je bent mijn steun en toeverlaat. Je maakt me aan het lachen, luistert, veegt mijn tranen weg en verzekert mij dat je ook gelukkig bent met mij mocht er geen gezin komen.

Verliefd

Ik ontmoette je middenin Amsterdam. Al direct wist ik: wij blijven samen. Drie jaar hebben we van alles beleefd. Vakanties, concerten, festivals, de fijnste restaurants, een huis verkocht, samenwonen, feestjes, bij iedereen op babybezoek met kleine Nike’s, roadtrips, musea, weekendjes weg…. Het was te gek. 

We wisten al heel snel dat we samen voor een kind wilden gaan, we hadden zelfs al namen bedacht voor zowel een jongen als een meisje. In ons hoofd bestonden ze al.

Verloofd

Trouwen, daar wilde je eigenlijk niets van weten. Je kon mij ook zo wel vertellen dat je voor mij koos. Daar hoefde geen feest voor te worden georganiseerd en daar hoefde al helemaal geen buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand aan te pas te komen. Toch veranderde er iets. Je zag mij worstelen met mezelf en zoeken naar bevestiging toen ik verminderd vruchtbaar bleek. Je stapte af van je geloof en bekeek het andersom: samen die officiële verbintenis aangaan zegt ook iets over houden van.

Getrouwd

Vorig jaar op deze dag was het warm, de zon maakte overuren. We konden buiten trouwen, buiten borrelen en buiten eten. Daar stonden we dan tussen de fruitbomen elkaar te vertellen hoe belangrijk we voor elkaar zijn. Een magisch moment. Met al onze vrienden en familie aan onze zijde. Wij op ons allermooist. Er was taart en champagne, sterretjes en bellenblaas. Een band met favoriete muziek sloot de dag af. Met veel plezier halen we vandaag die herinnering weer boven.

Wonderlijk hoe ver we samen zijn gekomen

Soms vind ik het wonderlijk dat we nog samen zijn, weet je dat? Niet omdat de liefde in al die jaren is weggeëbd. Het is enkel veranderd, zoals dat gaat in relaties. Maar omdat we samen al heel wat ziekenhuizen (4 stuks) en artsen (niet bij te houden hoeveel) zijn afgelopen. Voor informatie, behandelingen, echo’s, prikinstructies, puncties, embryo terugplaatsingen, slechtnieuwsgesprekken en zelfs zwangerschapspreekuren, uitgebreide GUO’s, OK’s en tot slot de kinder intensive care.

Het had ons allemaal zo gemakkelijk uit elkaar kunnen drijven. Eén van ons had kunnen opgeven, kunnen zeggen: voor mij een ander leven want dit is simpelweg niet leuk meer.

Jij hield ons bij elkaar

In deze afgelopen stormachtige vier jaar werden we door heel veel doorzettingsvermogen van ons beiden ouders. Het bracht ons juist dichter bij elkaar, geen van ons besliste dat het elders leuker was. Het zou beter worden.

Beter werd het niet. We hebben afscheid genomen van ons zo gewenste eerste kindje. In een gesloten mandje hebben we hem begeleid tot aan de oven van het crematorium. Ook dat deden we heel bewust samen.

Even daarna stonden we ieder op ons eigen spoor tijdens die eerste rouwfase. Rouw is voor iedereen een beetje anders. Je doet het nooit helemaal samen. Ver weg was je echter niet. Je hebt behoorlijk in de stress gezeten om mij. Maar je hield ons bij elkaar. Jij deed dat. Niet ik. Hoe hard ik je dat ook beloofde deze dag nu een jaar geleden.

Oud en nieuw verweven

Als ik nu naar je kijk zie ik dat je gezicht is veranderd, je bent er nog niet. Niet helemaal. Ik zie dat je toe bent aan een nieuwe fase maar de vorige nog niet los kunt laten. Dat hoeft ook niet, ze kunnen naast elkaar bestaan. We kunnen samen oud en nieuw verweven. Jij en ik. Want nieuw komt eraan. Doodeng, opnieuw slaat de twijfel toe maar met volle angst vooruit geloof jij dat het deze keer anders verloopt. Je hebt een rotsvast vertrouwen in mij en in onze toekomst. Ik hobbel daar een beetje in mee, ik wil je zo graag geloven maar durf het nog niet. Niet helemaal althans.

Er komt een dag dat ik jou er doorheen sleep, precies zoals ik je beloofde. Hopelijk pas over een jaar of zeven. Maar zover is het nu nog niet. Vandaag vieren we de liefde. Dat we een jaar geleden zijn getrouwd en dat we al zeven jaar samen optrekken. Jij en ik.

—

Foto: Anders dan verwacht