Kraamfeest in de regen
Regen op het kraamfeest ter ere van je kersverse baby is wel het laatste wat je hoopt. Toch is dat waar ik mee te maken kreeg met de geboorte van mijn zoontje Noah. Die regenbui, die ging vervolgens over in een regelrechte wolkbreuk. Om het in andere woorden te vatten: ik was meteen ontzettend blij met Noah, maar kreeg een postpartum depressie. Zo erg, dat ik drie maanden werd opgenomen in het ziekenhuis – mét mijn baby. En dat had ik niet aan zien komen.
Op de Moeder-Baby Unit
Daar zat ik dan, op de Moeder-Baby Unit met mijn zoontje van krap drie maanden oud. Dagen zat ik op mijn bed naar buiten te staren terwijl de tranen over mijn wangen rolden. In mijn borst voelde ik een zwart gat: een enorme somberheid had zich van mij meester gemaakt. Naast het vele huilen was ik snel overprikkeld en had ik continu negatieve gedachten over mezelf als moeder. Mijn liefdevolle moedergevoelens voor Noah waren er wel, maar lagen onder een dikke deken waar ik maar moeilijk bij kon. Mijn wereld voelde gedempt. Gelukkig liepen er ontzettend lieve verpleegkundigen rond die goed voor mij en Noah zorgden. Daarbij was er veel aandacht voor de hechting tussen moeder en kind.
Niet alleen
Op de Moeder-Baby Unit verbleven nog een paar andere moeders met hun baby’s die in hetzelfde schuitje zaten. Er was een grote woonkamer die – voor een ziekenhuis – huiselijk was ingericht met een knusse zithoek. Voor de baby’s waren er boxen, een groot speelkleed, wippers, stoeltjes en veel speelgoed. Samen met de andere mama’s en baby’s kwamen we de dag door. Dit maakte dat we snel hecht werden en elkaar konden steunen in ons proces van herstel. Ook al was het erg zwaar, we hebben ook veel gelachen – en dat tijdens een ernstige depressie. Na drie maanden mochten Noah en ik naar huis, het ergste was voorbij.
De goede kant op
Inmiddels is Noah twee jaar oud en gaat het zoveel beter. Ik kan ongelofelijk genieten van mijn zoontje, die lief, onderzoekend en energiek is. Mijn sombere dagen zijn zo goed als verdwenen en ik kan mijn leven weer oppakken. We zijn nu een hecht gezin dat een heftige periode heeft meegemaakt, maar het is goed gekomen. De regen is opgehouden en de zon is doorgebroken, het feest kan nu écht beginnen.
Emily schreef het boek ‘Kraamfeest in de regen’ over haar ervaringen.
—
Over Emily: Emily van Loon is getrouwd met Björn en samen hebben ze twee kinderen: een dochter van zes en een zoon van twee. Emily is ecoloog en werkt in het onderzoek, maar staat op het punt een biologische zelfoogsttuin te beginnen. Tot op zekere hoogte voldoet zij aan het hippiebeeld en ja, ze bekent, zij heeft ook wel eens sokken in haar sandalen gedragen omdat het praktisch en comfortabel was. Met haar gezin gaat ze graag wandelen of fietsen in het bos. Ook vindt ze het leuk om creatief bezig te zijn – van tekenen tot macramé – en verorbert ze boeken.
Foto: Emily van Loon
Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?