Jouw gevoel is het delen waard, ook nu je zwangerschap medisch is

Een medische zwangerschap triggert een hele lijst aan tegenstrijdige gevoelens. Hoop, angst, liefde, verdriet, enthousiasme, bezorgdheid, onzekerheid, frustratie en “waarom overkomt ons dit”. Ze bestaan ineens allemaal naast elkaar. De helft van deze gevoelens wordt doorgaans niet geassocieerd met een zwangerschap. Liefde, geluk en blijdschap horen de boventoon te voeren. En hoewel ook jij met liefde alles doet voor je kind, voelt het toch heel anders dan bij al die andere vrouwen.

Onrust en stilte

Een medische zwangerschap brengt zowel onrust als stilte. De onrust ervaar je thuis en in het ziekenhuis. Hier laat je je gevoel spreken. Je bespreekt je onzekerheid met je partner en overlegt je opties met een arts. De stilte zit hem in het niet of weinig delen van je gevoelens met anderen. Alles uitleggen – van je gevoelens tot de betekenis van medische termen – zorgt voor een soms onoverbrugbaar gat tussen jou en je vriendinnen, familie of collega’s. Bovendien zit je niet te wachten op (onbedoeld) verkeerd geplaatste opmerkingen als “het komt wel goed”. Het gevolg: je trekt je terug. Je vertelt weinig over wat je echt bezighoudt en je concentreert je met de mensen om je heen op de leuke momenten (die overigens in veel gevallen ook bestaan).

“Ik mocht niet meer werken en moest mij thuis zo rustig mogelijk houden. Lamgeslagen keek ik slechte series. Dat was alles wat ik deed. Mijn vriendinnen sprak ik via Whatsapp. Ze vertelden over hun werk, partners, kinderen en weekendjes weg. Ik vroeg er zelf naar want ik beleefde niets. Ondertussen hield ik mijn gedachten voor mijzelf. Ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld als toen.”

Wat er echt in je omgaat

Als je een risicovolle of medische zwangerschap meemaakt, denk je doorgaans aan heel andere dingen dan de meeste andere zwangere vrouwen. Zomaar wat gedachten op een rij:

• Hoop Na verlies betekent deze positieve zwangerschapstest alles voor mij.
• Angst – Ik durf mij niet te binden aan mijn ongeboren kind.
• Liefde – Ik hou van dit kindje, ook nu duidelijk wordt dat zijn of haar toekomst anders zal zijn dan ik voor ogen had. Het is een vechter, en ik vecht mee.
• Verdriet – Ik stel mijn partner teleur.
• Enthousiasme – “Voor nu is alles stabiel”. Dat is het beste nieuws tot nu toe, deze week kunnen we weer rustig ademhalen.
• Bezorgdheid – Ik maak mij druk om mijn gezondheid en hoop vurig dat het mij lukt onze baby lang genoeg te dragen.
• Onzekerheid – Naast de (extra) controles ben ik vaker in het ziekenhuis te vinden met vragen, pijntjes of verminderde kindsbewegingen.
• Frustratie – Anderen willen dat het goed met mij gaat, ik vertel ze maar weinig over hoe ik mij echt voel. Mijn ware gevoelens uiten, voelt als een strijd die ik niet kan winnen.
• Waarom overkomt ons dit – Niemand die ik ken maakt iets vergelijkbaars mee, waarom wij? Het voelt zo alleen.

Een medische zwangerschapsbeleving is moeilijk uit te leggen

Laten we voorop stellen dat al deze (en meer) gevoelens en bijbehorende gedachten heel normaal zijn, zeker in de situatie waarin jij bent beland. Ze mogen er ook allemaal gewoon zijn.

Een andere zwangerschapsbeleving is en blijft moeilijk uit te leggen. De moeilijkheid zit hem in het feit dat de meeste andere vrouwen die je kent, geen ervaring hebben met de onrust die nu in jou leeft. Juist daarom is het zo moeilijk om erover te praten. Je stuit al snel op onbegrip.

Ook jouw gevoel verdient de ruimte

Het zou zo mooi zijn als je de ruimte voelt om je gevoel te delen met iemand anders dan alleen je partner en de artsen in het ziekenhuis. Je moeder, je beste vriendin of professionele hulp in de vorm van een coach of therapeut bijvoorbeeld.

Er staat zeker iemand voor je klaar, alleen zullen zij niet altijd doortastend genoeg zijn om jou te laten praten. Of er wordt aangenomen dat jij er waarschijnlijk niet over wilt praten. De kunst is dus om zelf te beginnen met praten. Hoe spannend dat ook is.

Starten kan zo simpel zijn, stuur een berichtje met de woorden: “Vandaag gebeurde er [ ] en daardoor voelde ik mij [ ]. Ik wil er graag over praten met jou, zullen we vanavond bellen?

Ga op zoek naar een luisterend oor en wees zo open als je kunt. De kans is groot dat hij of zij waardevolle vragen kan stellen, dingen in een ander perspectief kan plaatsen, een uitweg of oplossing ziet waar jij niet op kwam, praktische hulp aanbiedt of gewoon naar je luistert zonder oordeel.

“Ons kindje werd te vroeg geboren en lag wekenlang in het ziekenhuis. De kinderkamer bestond nog niet. Sterker nog, ik wist niet eens wat ik nodig had. Ik was iedere dag naast de couveuse te vinden en was na het bezoek doodop. Spullen kopen lukte me gewoonweg niet. Ik vertelde dit aan een vriendin die direct besloot nog diezelfde week samen met mij de Prénatal leeg te kopen. Zij is zelf moeder en wist wat ik nodig had en vooral ook wat niet. In nog geen twee uur tijd had ik alles wat ik nodig had en nog diezelfde week stond mijn moeder alle net gewassen babykleertjes en het beddengoed te strijken. Ik ben ze nog steeds dankbaar.”

—

Foto: Anders dan verwacht

Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram en ontmoet in de comments andere vrouwen. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?