Herhaalde miskramen: ‘Het is weer misgegaan’

Interview: Judith Taanman

Als je twee of meer keer achter elkaar een miskraam meemaakt, dan spreken we van herhaalde miskramen. Keer op keer een miskraam meemaken, steeds blijdschap voelen vanwege een positieve test en daarna weer afscheid moeten nemen. Dat is intens verdrietig. Want ook al wordt er weinig over gesproken, een miskraam is een groot verlies. Daar stap je niet zomaar overheen.

Judith Taanman maakte het zes keer mee en schreef er een boek over: Miskraamsels, mindfucks & de verwerking van miskramen. Hierin vertelt zij over haar ervaringen met zwangerschapsverlies; realistisch, openhartig en met een flinke dosis humor.

Omdat haar boek nog maar net uit is, sprak ik met haar.

Waarom wist ik dit niet?

Judith: “Pas na mijn eerste miskraam kwam de informatiestroom op gang. Ik snap wel dat je dit niet allemaal wilt weten voordat je probeert zwanger te worden. Maar ik had toch graag iets meer geweten dan niets. Zo schrok ik bijvoorbeeld heel erg van de cijfers, 1 op de 7 zwangerschappen eindigt in een miskraam. Het gaat dus heel vaak mis. Waarom wist ik dat dan niet, van anderen uit mijn omgeving of waarom las ik er maar weinig over?

Het is gissen, maar zoals ik het zie lijkt het er op dat alles goed moet gaan. Een carrière, een leuke partner, een fijn huis, veel vrienden, mooie vakanties en dus ook een zwangerschap die vlekkeloos verloopt. Natuurlijk, als het goed met je gaat, dan wil je ook niet weten wat er mis kan gaan. Maar ik mis wel enige vorm van realisme in deze wereld.

Het was domme pech

Dat gebrek aan realisme zorgt er voor dat het praten over in dit geval miskramen onder de radar blijft. En dat is zo zonde, want achteraf gezien denk ik dat we geen zes miskramen hadden hoeven meemaken als we op tijd meer hadden geweten.

Mijn man en ik zijn beiden gezond. Mijn herhaalde miskramen waren domme pech aldus een arts in het ziekenhuis. We werden best wel ontmoedigd om verder onderzoek te doen naar een mogelijke oorzaak. We moesten het maar gewoon blijven proberen. Wie zijn wij dan om te twijfelen aan de expertise van de arts die voor ons zat?

Na verloop van tijd zat het me toch niet lekker. Ik stapte naar een privékliniek. Daar hadden ze aan de hand van standaard vragenlijsten heel snel door waar het aan lag. Dit waren overigens dezelfde lijsten als in het eerste ziekenhuis. Ik bleek APS te hebben, een auto-immuunziekte. Had ik meer geweten over herhaalde miskramen, dan had ik eerder naar antwoorden gezocht. Het hebben van informatie zou mij een kans hebben gegeven om keuzes te maken die goed zijn voor mij. Dat had een verschil kunnen maken.

Open over herhaalde miskramen

Ik ben in mijn boek heel open. Dat was niet nieuw voor mij. Mijn man en ik hebben allebei ons hart op de tong. Wij hadden zelfs moeite met de ongeschreven regel: ‘je mag pas na drie maanden vertellen dat je zwanger bent’. Dat zat er voor ons niet in, we wilden het goede nieuws gewoon vieren. Dat is over de tijd wel veranderd maar we hebben het nooit onder stoelen of banken geschoven. Sterker nog, de woorden ‘het is weer misgegaan’ werden de sleutelwoorden waarna onze familie en vrienden heel snel wisten hoe de vlag erbij hing.

Even slikken bij het onderwerp miskraam

Hoewel voor ons die openheid niet nieuw was, was openlijk praten over een miskraam voor anderen wel redelijk nieuw. Het viel mij op dat veel vrouwen in mijn omgeving een miskraam hadden meegemaakt. Zij hadden er nooit eerder over gesproken, althans niet met mij. Toen ik er over vertelde kwamen ook hun verhalen op gang. Ook viel mij het ongemak op dat mensen voelen zodra je dit onderwerp aansnijdt of de goedbedoelde maar pijnlijke oneliners.

Die oneliners, de ongemakkelijkheid en de verhalen die op gang kwamen, gaven mij al heel snel het gevoel: ‘ik moet hier wat mee’. Ik wilde mijn verhaal schrijven, juist omdat ik een eerlijk en open verhaal over miskramen zo had gemist toen het mij overkwam.

Van vertekend zelfbeeld naar persoonlijke groei

Ik leek wel de enige die dit meemaakte. Mede daardoor heb ik lang gedacht: ‘ik ben niet goed genoeg’. Hier ga ik in het boek dieper op in, maar ik dacht toen echt: ‘vrouwen zijn toch gemaakt om kinderen op de wereld te zetten? Waarom kan ik het dat niet?’ De twijfel en onzekerheid die ik had over mijn vrouwzijn hakte er in. Het deed niet alleen iets met mij, het deed ook iets met mijn man en met onze relatie.

De miskramen zijn voor mij het begin geweest van een zoektocht naar wie ik eigenlijk ben en wat ik de wereld kan brengen. Datgene wat ik voor ogen had, dat ging niet gebeuren. Dus wat dan? Een van de antwoorden vond ik in mijn werk. Na jarenlang mijn werk wel ok te hebben gevonden, ben ik gaan ondernemen. En nu is werk mijn passie.

Winnen door verliezen

Ik ben heel trots. Mijn bedrijf gaat goed. Ik heb een realistisch boek geschreven dat veel verder gaat dan alleen maar het delen van mijn verhaal. Het gaat namelijk over hoe je omgaat in het leven met tegenslag. En nu word ik zelfs uitgenodigd om hierover te spreken. Dat had ik allemaal van te voren niet kunnen bedenken. Mijn man noemt het winnen door verliezen, en dat is het ook. Het is jammer dat dit er voor nodig was, maar als er dingen misgaan in je leven openen nieuwe deuren.”

—
Over Judith Taanman-Veenstra (1979) is getrouwd met Thijs en samen wonen ze in Oostzaan. Judith heeft een passie voor persoonlijke ontwikkeling en als eigenaar van Human Resources Lab ondersteunt zij mkb ondernemers met het personeelsbeleid en werkend Nederland met mentoring en masterclasses op het gebied van HR en leiderschap Onlangs kwam haar eerste boek uit: Miskraamsels, mindfucks & de verwerking van miskramen

Foto: Anders dan verwacht

Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?