Dit is mijn moederschap: wat ik mijn dochter later meegeef
Zonder dat ik het wist groeide ik op met PCOS. Nu ik na vele pogingen eindelijk zwanger ben van een meisje, ben ik bang dat het erfelijk is. Ze weten de precieze oorzaak van PCOS namelijk niet. Wel is duidelijk dat zowel genetische aanleg als omgevingsfactoren een rol spelen.
Uit onderzoeken is gebleken dat moeders of zussen van vrouwen met PCOS, ook vaak het syndroom hebben. Van mijn moeder weet ik het niet zeker, maar de symptomen lijken wel aanwezig.
Anticiperen op PCOS
Ik weet inmiddels wat de symptomen zijn. Ik zal bij mijn dochter als ze in de pubertijd komt, letten op overmatige lichaamsbeharing of juist haaruitval (alopecia), acne, onregelmatige of geen menstruatie en overgewicht. Vertrouw ik het niet, dan weet ik de juiste arts snel te vinden of kan ik gerichter meedenken over de best passende anticonceptie bijvoorbeeld.
Ik weet ook wat de gevolgen van PCOS kunnen zijn, denk aan een verhoogde kans op diabetes, een verstoorde hormoonhuishouding, overgewicht, vruchtbaarheidsproblemen, complicaties bij een zwangerschap en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Ik wens het haar allemaal niet toe, maar hoe eerder je het weet hoe beter je er mee om leert gaan.
Juist daarom wil ik tijdig weten of zij PCOS heeft. Ik kan er op anticiperen, haar bijstaan, advies geven en vragen beantwoorden. Ik zal haar steun zijn, net zoals mijn moeder mij steunde.
Zo ver is het natuurlijk nog lang niet, mijn dochter moet nog worden geboren. Nu zit ze nog veilig in mijn buik en heeft ze nog geen weet van deze zorgen.
Denk al vroeg na over een kinderwens
Er is nog iets dat ik haar zal meegeven. Ik wil haar op het hart drukken dat ze op tijd nadenkt over een kinderwens. Ze hoeft geen jonge moeder te worden, ze mag ook net als veel andere vrouwen eerst carrière maken of reizen. Of wie weet duurt het even voor ze de juiste partner vinden kan. Misschien wil ze helemaal geen kinderen.
Ik wil haar enkel bewust maken van het feit dat ze een keuze heeft en dat die keuze moeilijker wordt naarmate de jaren verstrijken. Ik denk dat wanneer ze zich bewust is van haar toekomstdromen, en ze weet dat tijd hierin een rol speelt, ze na verloop van tijd anders in het leven zal staan. Leeftijd speelt voor ons vrouwen nu eenmaal een rol als het gaat om onze vruchtbaarheid en IVF is zeker niet bedoeld om tijd mee te winnen.
Gemaakt met liefde en hulp van de wetenschaps
Tot slot wil ik haar meegeven hoe gewenst ze is. Ik ben een blog gestart. Deze blog is niet alleen voor mijn vrienden en familie of lotgenoten. Deze blog is ook deels bedoeld voor haar. Hier vindt ze mijn verhaal. Ook heb ik een boekje voor haar en een grote doos vol herinneringen en informatie. Als ze oud genoeg is mag zij weten met hoeveel liefde we voor haar geknokt hebben, hoe gewenst ze is en hoe IVF in zijn werk gaat.
Ze zal voor ons bijzonder zijn en blijven. Ze kwam er niet zomaar, daar is een hoop wetenschap aan vooraf gegaan. Het is geen schande dat het zo is gelopen. Ik vind het belangrijk dat als ze straks jong volwassen is, ze ook de andere kant van zwanger zijn leert kennen. Dat niet alles rozengeur en maneschijn is. Eigenlijk zou iedere vrouw die andere kant moeten kennen voor ze aan kinderen begint.
–
Aan dit artikel werkte mee: Sharon, zij documenteerde haar hele verhaal op Gebrokendromen.
Foto: Matt Hoffman via Unsplash
Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?