Deze moeder is heel dankbaar en heeft ook wel eens een off-day

Ziek zijn, ik ben er niet zo goed in. Vandaar dat ik nu achter mijn laptop zit in mijn joggingbroek. Ik ben niet zo snel ziek, hooguit een keer verkouden. Maar nu er een 1-jarig jongetje rondkruipt die twee keer per week naar het kinderdagverblijf gaat, ben ik al een aantal keer goed de klos geweest.

Zo ook nu. Zijn koorts werd de mijne. Ik voel me beroerd en het is pas 14:00 uur. Ik zal het nog even moeten uitzingen. Ik zeg tegen mijzelf: niet zeuren, het is maar een griepje.

Zeuren ≠ ondankbaar

Zeuren neigt in mijn woordenboek naar ondankbaar zijn. Jarenlang heb ik – geheel terecht – heel wat “afgezeurd”. Over mijn struggle om zwanger te worden, over twee medische zwangerschappen en over het verlies van onze eerste zoon. Daarom heb ik nu het gevoel dat ik na lange tijd van zware gespreksonderwerpen toch zeker de komende 10 jaar niks negatiefs meer mag zeggen. En al helemaal niet over het moederschap. Hier verlangde ik toch naar? Deal with it, lijkt mijn attitude. Alsof mijn sociale bankrekening in het rood is beland en ik nu eerst moet sparen voor ik weer kan opnemen.

Dankbaarheid als zelfzorg

Het helpt ook niet dat we in iedere boekenwinkel, op ieder zelfhulp blog of in een magazine het tonen van dankbaarheid te pas en te onpas tegenkomen. “Schrijf over de drie beste dingen van vandaag voor het slapengaan” of “maak een lijstje met de dingen waarvoor je dankbaar bent”.

Dankbaarheid wordt ingezet als zelfzorg. Dat is best heel begrijpelijk. Focussen op het positieve in ons leven, levert een positieve mindset op of kan je zelfvertrouwen een flinke boost geven. Deze benadering zorgt alleen soms ook voor kortsluiting in mijn hoofd.

Aandacht voor het hier en nu

Op dit momenten van kortsluiting weet ik inmiddels ook dat je met dankbaarheid aandacht schenkt aan het hier en nu. Je bent dankbaar voor iets dat je hebt, dat je is gegund of iets dat je hebt verdiend. Dankbaar zijn betekent niet dat je dag en nacht gelukzalig rondzweeft op een roze wolk. Daarom kun je dankbaar zijn en tegelijkertijd ergens mee worstelen, bang zijn, je gestrest, eenzaam of heel erg moe voelen. Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Dankbaar voor het moederschap, maar vandaag trek ik het even niet

Als geen ander weet ik wat het is om dankbaar te zijn voor dat wat je is gegund, in dit geval het moederschap. Het moederschap is (voor mij) 98% van de tijd leuk, we lachen wat af met onze dreumes. Maar soms is moeder zijn, zeker wanneer je ziek bent, simpelweg even niet zo leuk. Het is hard werken, je maakt je zorgen, je twijfelt aan veel dingen, het is fysiek soms zwaar en je wordt er heel moe van.

Vandaag zeg ik dit voor het eerst hardop: ik trek het even niet. Dit gevoel is er ook. En het mag er zijn. Het is niet ondankbaar om een keer te balen. Het is eigenlijk best mooi dat ik kan balen. Dat het gewone er inmiddels is ingeslopen. En dat ik net als iedere first time moeder gewoon kamp met een off-day. Daar ben ik verdorie heel trots op.

Dus hoe kom ik mijn dag door?

Juist op deze mindere dagen zorg ik wat beter voor mijzelf. Met de wandelwagen even naar buiten, ik schrijf mijn gedachten van mij af (bedankt voor het lezen!), ik zet een serie op als er tussen de middag wordt geslapen of ik maak een uitgebreide lunch. Zomaar. Ik aanvaard dat het nu even niet zo lekker gaat en laat de boel de boel. Nu ik ziek ben, doe ik dat ook. Ik voel mij dan ook niet schuldig dat mijn zoon een half uurtje extra met een koekje in zijn kinderstoel zit zodat ik op adem kan komen.

Ik ben niet negatief als ik iets te zeuren heb. Ik moet gewoon iets kwijt. En als ik ergens over zeur, ben net zo dankbaar voor de goede als de minder goede momenten. Over een paar dagen ben ik vast weer de oude. Dan zie ik alles weer zonnig in en gaan we weer ravotten, op de fiets, stuiteren en oefenen met lopen.

Foto: Anders dan verwacht


Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?

Misschien vind je dit ook interessant

Deze website maakt gebruik van cookies - Met deze cookies proberen wij jouw online ervaring te verbeteren.We gaan ervan uit dat je dit goed vindt, maar je bent uiteraard niets verplicht. Deze methode komt overeen met de wetgeving AVG (ingangsdatum 25 mei 2018). De cookies van Google Analytics hebben wij volledig geanonimiseerd en daarom kunnen wij die plaatsen zonder toestemming. Je zult daar dus nooit enige hinder van ondervinden. Accepteren Details tonen

Privacy & Cookies Beleid