5 dingen die je moet weten over rouwen om een kind
Rouw na het verliezen van een kind is anders dan de meeste soorten rouw. Het grootste verschil is nog wel het taboe, je hoort je kind niet te overleven. Als dat onverhoopt toch gebeurt, weten veel mensen niet hoe er mee om te gaan. Er zijn maar weinig normen voor familie en vrienden om in ogenschouw te nemen wanneer een geliefde het ondenkbare meemaakt.
Ouders zijn hun hele leven lang in rouw, natuurlijk worden de zware dagen na verloop van tijd lichter. Maar met het overlijden van een kind, verlies je nu eenmaal ook een stukje van jezelf. Daarom kunnen ouders jaren na het afscheid nog steeds zeggen dat zij rouwen. Helaas stuiten ze hiermee op onbegrip vanuit hun omgeving. Er wordt verwacht dat het verdriet op een dag overgaat en dat de ouders de draad weer oppakken.
Hieronder 5 dingen die iedereen zou moeten weten over rouw na het verlies van een kind:
1. Rouw en liefde
Niets is zo bijzonder als de geboorte van een kind. Van de één op andere dag ken je een grotere liefde dan je voor mogelijk hield. Zelfs al tijdens de zwangerschap is de band met de baby groot, je houdt van hem of haar nog voor jullie elkaar hebben ontmoet. Deze liefde houdt niet op als ouders hun kind verliezen, integendeel, deze vorm van liefde is alles wat er overblijft van het ouderschap. Er waren grote dromen voor het nieuwe leven. Geen van deze dromen worden waargemaakt. Er komt geen toekomst in deze zo gewenste gezinssamenstelling. Juist daarom is rouwen na het verliezen van een kind uniek.
Probeer rouw niet te bagatelliseren, heb geen oordeel over hoe lang iemand in rouw verdrietig mag zijn. In plaats daarvan benoem je het kind in gesprekken en luister je aandachtig naar verhalen van ouders met verdriet.
2. Niets zeggen
Als je weet dat iemand zijn of haar kind is verloren, ga diegene dan niet uit de weg. Verdriet maakt eenzaam, zeker wanneer kennissen en vrienden het onderwerp vermijden, of nog erger, de ouders uit de weg gaan. Een simpel “ik vind het zo erg voor je” is beter dan stilte. Ben je op zoek naar de juiste woorden? Lees dan ook: dit zeg je tegen iemand die een kind verloor.
3. Verlies verandert je
Niet alleen nemen ouders afscheid van hun kind, ze nemen vaak ook afscheid van een stukje van hunzelf. Ze hebben het absolute dieptepunt bereikt en proberen na verloop van tijd hun leven weer op te pakken. Maar vergeet niet dat dat ene stukje altijd blijft missen. Ze kijken soms anders tegen het leven aan dan voorheen. Laat dat toe, probeer te begrijpen waar de verandering vandaan komt. Juich positieve verandering toe en stuur alleen bij als nieuwe inzichten bedreigend zijn.
Niet alleen het innerlijk is anders. Het lichaam van de vrouw is soms voorgoed veranderd, denk aan een litteken van een keizersnede, een slappe buik of borsten en zelfs een andere blik in haar ogen. Hiermee verandert soms ook het zelfbeeld. Sommige vrouwen zijn trots op hun nieuwe lijf en koesteren de littekens, dit zijn de enige levende bewijsstukken van hun moederschap. Anderen verafschuwen hun lichaam, de littekens zijn de stille getuigen van hun verdriet. Praat er over, help vrouwen met verdriet over hun lijf naar een beter zelfbeeld.
4. Je komt er nooit overheen
Na verloop van tijd gaat het gewone leven weer door. Ouders zijn weer aan het werk, vakanties worden geboekt en wie weet komt er nog een kind. Maar dat betekent niet dat ze over het verlies heenkomen. Het kind waarvan afscheid is genomen, blijft altijd in het achterhoofd van de ouders. Het mantra “Wat zou het mooi zijn geweest als hij/zij hierbij had kunnen zijn” verdwijnt nooit.
5. Erken het kind
Iedere ouder zoekt met zorg een geboortekaartje uit, deelt foto’s en praat graag over de avonturen – groot en klein – die zij samen beleven. Geboortekaartjes, tekeningen, foto’s en filmpjes worden actief gedeeld. Ouders waarvan het kind is overleden willen ook graag iets delen en voelen steun als zij hun geboorte- of rouwkaartje terugzien bij familie of vrienden.
Laat daarom het geboorte- of rouwkaartje een poosje in huis staan. Plaats een foto naast een kaarsje of heb een klein bosje bloemen op een kastje ter ere van het overleden kind. Vertel daarover. Laat zien dat je aan hem of haar denkt, deel foto’s in een appje of nodig ouders bij je thuis uit. Zo’n klein gebaar betekent heel veel voor ouders met verdriet.
—
Foto: Aliyah Jamous via Unsplash
Met Anders dan verwacht maak ik je wegwijs in de wereld van de medische zwangerschap en het leven daarna op de afdeling IC neonatologie (NICU). Met betrouwbare informatie, support en een gezonde dosis zelfontwikkeling, verbintenis en erkenning vinden we samen de rust terug in een risicovolle zwangerschap. Wil je met iemand praten? Stuur mij dan een berichtje. Je kunt bij mij je verhaal kwijt en als je daar behoefte aan hebt, kijken we samen welke vervolgstappen jou vooruit kunnen helpen. Of volg mij op Instagram. Wil je een gastblog aanleveren, je expertise delen of adverteren? Stuur dan een mailtje. Ontdek je foutje of mis je iets op deze site? Laat het mij dan weten. Ik waardeer het heel erg als je meedenkt. Samen staan we sterker, toch?